W związku z wczorajszą dyskusją pod wpisem z podsumowaniem maja postanowiłam pójść za radą Anek73 i stworzyć na blogu kilka cykli, które pozwolą mi uregulować pisanie. Warsztat dziewiarki pojawia się zatem na blogu jako pierwszy, ponieważ siedzi mi w głowie już od dawna, tylko jakoś dotychczas nie było na niego okazji.
Po raz kolejny biorę udział w akcji Maknety i pokazuję nad czym pracuję i jakie książki mi towarzyszą. Co tydzień to dla mnie za często, nie mam aż tyle czasu ani na oczka ani na lekturę, żeby było widać postępy i nowości, ale raz na jakiś czas jest idealnie 🙂
Do Wielkanocy zostały 2 tygodnie, więc czas najwyższy zabrać się za produkcję ozdób. Idealnie nadają się do tego resztki włóczki, ponieważ świąteczne gadżety zazwyczaj są malutkie! Oto 20 wzorów, które najbardziej mi się spodobały 🙂
Oczywiście zapraszam także do skorzystania z inspiracji z jednego z poprzednich wpisów – pokazywałam wówczas wzory na wielkanocne ocieplacze na jajka
Sporo rzeczy aktualnie mam na warsztacie, dość dużo dziergam, jednak w tej chwili nie za bardzo mam co pokazać. Postanowiłam zatem zmierzyć się znów z moim pudłem wstydu i wywlec na światło dzienne pozaczynane robótki.
Dla porównania podobna lista sprzed kilku miesięcy: Uwolnij druty – rachunek sumienia
Marzec dobiega końca, wiec czas na kolejną porcję podsumowań. Było wyjątkowo pracowicie – zarówno zawodowo jak i na drutach, ale mało miałam czasu, by chwalić się postępami.
Prawie wyrobiłam się w dwumiesięcznym terminie wykonania pierwszego wyzwania w moim Fiber Factor, które miało tytuł Knit Your Life. Sesja miała miejsce tydzień temu, jednak totalny niedoczas nie pozwolił mi wcześniej Wam jej pokazać.
Wierni czytelnicy bloga mogą pamiętać, że mam na punkcie włóczkowych etykietek i banderolek małego hopla. Zbieram je właściwie od początku przygody z dzianiną tłumacząc sobie to względami praktycznymi (skład, przepis prania, próbka obliczeniowa itp.). Prawda jest chyba jednak taka, że to po prostu sentymentalne przywiązanie do kłębków, z którymi spędzam długie godziny mojego życia.
Kilka dni temu krew w żyłach hafciarek zagotowała publikacja Wysokich Obcasów. Z artykułu wynikało, że haftem trudnią się wioskowe staruszki na wymarciu i kraje trzeciego świata, co spotkało się z zasłużonym oburzeniem. Niestety, obraz osoby robiącej na drutach w oczach statystycznego Polaka jest podobny…
Czas więc powiedzieć wprost – ROBIĘ NA DRUTACH, ALE NIE JESTEM STARA!
Zaczęło się od bloga Eksperymenty z drutami – jego autorka niedawno pokazała owczą poduszkę wraz ze schematem. I właśnie wtedy zrozumiałam, że nie mam wyjścia i muszę mieć swoją owcę. Tygodniami leżąca na widoku włóczka Bombon Katia nareszcie znalazła należyte zastosowanie 🙂
Wszystko zaczęło się od tego obrazka:
Jestem z siebie bardzo dumna – skończyłam pierwszy sweter w mojej dziewiarskiej karierze! Podejść do tego tematu miałam mnóstwo, ale zawsze kończyło się pruciem… Aż do teraz.
