Poprzedni dywanik łazienkowy tak bardzo mi się spodobał, że postanowiłam zrobić kolejny 🙂
Tym razem jednak zamiast włóczki koszulowej własnej roboty wykorzystałam Hoooked Zpagetti, żeby zobaczyć różnicę pomiędzy tymi podobnymi w gruncie rzeczy materiałami.
Długi weekend upłynął mi pod znakiem odpoczynku i komputerowego odwyku. Miałam za to czas na spacery, porządki w nowym mieszkanu oraz oczywiście tworzenie! Oto efekt dwóch dni pracy. Dywanik łazienkowy, jakiego nie ma nikt inny!
Długo przymierzałam się do tworzenia biżuterii, jednak jakoś zawsze coś stawało mi na drodze, a dodatkowo odczuwam osobistą awersję do tego, co powszechnie w Polsce biżuterią ręcznie robioną się nazywa, a moim zdaniem nie zasługuje na to miano – chodzi mi oczywiście o najprostsze połączenia gotowych elementów, szczególnie mocno trend ten jest widoczny w wypadku kolczyków…
Tak czy inaczej nadszedł wreszcie czas, by rzucić uprzedzenia w kąt i nauczyć się podstaw 🙂
Oczywiście musiałam zrobić po swojemu, więc zamiast gotowych półproduktów w mojej biżuterii przeważają nietypowe materiały, ręcznie robione elementy, ciekawe faktury i bogactwo kształtów.
O moich doświadczeniach z t-yarn pisałam już w poprzednim poście. Spotkał się on z zainteresowaniem, jednak sporo osób pytało jak zrobić taką włóczkę, więc postanowiłam przygotować tutorial krok po kroku, tak by każdy mógł ja zrobić dla siebie.
Potrzebne będą:
Pewne zapytacie czym jest t-yarn… To bardzo proste – jest to włóczka zrobiona z t-shirtów, czyli zwykłych koszulek. Jej wykonanie jest bardzo proste, a jedynym wymogiem wobec koszulki jest brak bocznych szwów. Potem wystarczy użyć nożyczek i viola! Mamy ładny kłębek włóczki z recyclingu. Teraz wystarczy tylko grube szydełko lub druty i trochę wolnego czasu…
