Testowałam wzór Renaty z bloga Renewelt na plecioną czapkę o nazwie Tangled Hat. Ostatnie oczka przerabiałam dziś rano i teraz czekam tylko na moment, kiedy zrobi się zimno…

Po raz pierwszy byłam testerką i muszę stwierdzić, że gdy dziergam dla siebie to nie czuję takiej odpowiedzialności, jestem bardziej swobodna i mniej się przejmuję poprawnością wykonania ułatwiając sobie pracę, gdzie się da. W takim wypadku jak tutaj chodzi jednak nie tylko moje widzimisię, ale także o należytą prezentację czyjejś pracy przy opracowywaniu wzoru oraz korektę ewentualnych błędów w opisach czy schematach. Do tego zadanie ma określony czas wykonania, co przy moim trybie dziergania stanowi dodatkowy kłopot. Muszę przyznać, że o ile wcześniej zawsze chciałam się załapać do grona testerek, to przy kolejnej okazji dwa razy się zastanowię zanim się zdecyduję…

Wzór jest bardzo logiczny, przewidywalny i czapkę robi się bardzo dobrze 🙂 Niestety nie mogę powiedzieć, że szybko, bo prawie 150 oczek na drutach i krzyżowanie warkoczy co 2 rzędy musi trwać… W sumie dziergałam czapkę w wolnych chwilach przez tydzień. Byłoby pewnie szybciej, gdybym lepiej się przyglądała schematom, bo przez moje roztrzepanie musiałam poprawiać kilkanaście rzędów głównego warkocza i w efekcie i tak mam w pewnym stopniu własną interpretację pomysłu Renaty, ponieważ główny warkocz przesunięty jest o dwa motywy. Jedynym moim zarzutem do wzoru (który testowałam w języku polskim) jest zastąpienie opisowej części odpowiednio opracowaną wersją angielską z tłumaczeniem poszczególnych skrótów – nie bolało mnie to szczególnie, bo i tak korzystam ze schematów, a angielski nie jest dla mnie językiem bardzo obcym, jednak gdybym kupiła wzór po polsku chyba byłabym rozczarowana takim opracowaniem (chociaż oczywiście da się z nim pracować w takiej formie, w jakiej jest przygotowany).

Nie jestem mistrzem warkoczy, ale tutaj nie miałam problemów ze zrozumieniem co i jak, tak że w dalszej części przerabiałam oczka z pamięci kontrolując tylko, w którym jestem rzędzie. Ciekawa jestem czy ten stan się utrzyma (bo już kiedyś tak miałam), ale póki co stwierdzam, że chyba wreszcie mój umysł „zaskoczył” w kwestii warkoczy i chyba nareszcie wiem co i jak z nimi. Będę musiała zweryfikować to w praktyce projektując coś swojego, ale to pewnie dopiero w przyszłym życiu (a na pewno w przyszłym roku) 🙂

Czapka jest gruba i mięsista, więc z pewnością sprawdzi się, gdy nadejdzie zima. Pochłonęła cały motek Lanagold Alize, która to włóczka często powraca w moich projektach i którą bardzo lubię. Nie został mi nawet metr włóczki, bo resztkę wykorzystałam do cna robiąc pompon. Uszczupliłam zapasy zrobione na okoliczność swetra-kołowca podbierając motek w intensywnie turkusowym kolorze (którego mój aparat za nic nie chce przedstawić w realnym odcieniu). Zdjęcie z sklepu e-dziewiarka jest całkiem trafne jeśli chodzi o barwę, ale włóczka ma jeszcze bardziej intensywny odcień.

Dziergałam używając drutów Addi 4mm (ściągacz) oraz HiyaHiya 4,5mm. Korzystałam z nieco cieńszej niż w przepisie włóczki, więc uznałam, że grubsze druty wyrównają tę różnicę, jednak gdybym miała robić czapkę po raz drugi wzięłabym drobniejsze druty, żeby uzyskać jeszcze gęstszą i bardziej zwartą strukturę. Moim faworytem w tym wzorze okazał się całkiem niepozorny i dość prosty potrójnie krzyżujący się warkoczyk po obu stronach głównego motywu ozdobnego. Tak bardzo przypadł mi do gustu, że na pewno jeszcze gdzieś go wykorzystam.

No i na koniec metryczka:
Wzór: Tangled Hat zaprojektowany przez Renewelt
Włóczka: Lanagold Alize, 49% wełna/51% akryl, 100g/240m, kolor turkusowy (640), zużyłam cały motek
Druty: Addi 4mm na krótkiej żyłce oraz HiyaHiya 4,5mm na krótkiej żyłce